Ik ben harstikke moe van vandaag. En waarom dan wel? Dat zal ik eens…

Ik ben harstikke moe van vandaag. En waarom dan wel? Dat zal ik eens even gaan vertellen natuurlijk maar wees niet ongerust want het gaat juist goed.
Vanmorgen toen ik opstond was ik niet meer zo moe en had het gevoel dat de rug weer sterker was geworden. Maar helaas deed de heup wel pijn.
Lekker gedouched en een rustig ochtendje gehad in gezelschap van Rietha.
Omdat de fysio kwam de pijnpilletjes wat eerder ingenomen. Deze werkten prima toen die er was want mijn heup deed geen pijn meer. Eerst een stukje gelopen, werd een klein stukje want we smolten allebei zowat. Dus maar binnen oefeningen gedaan en omdat mijn rug zo sterk voelde zonder korset.
En het ging geweldig goed, zo goed zelfs dat ik het een hele tijd af heb gehad. In huis zelfs gelopen zonder dat ding en zelfs zonder krukken. Dit is echt een hele stap vooruit. En het scheelt heel veel warmte hoor, want het is me een zweetding.
Maar dat was nog niet het enigste hoor. Ik voelde me zo goed dat ik nog wat wilde doen. Alles kriebelde om het te proberen. Anja vond ons net een stel kwajongens toen we het gingen doen. Al nieuwsgierig wat.
Autorijden natuurlijk. In het kader van de veiligheid wel met korset om. Anja had een stapel kussens meegenomen. Ik had geen idee wat ik nodig zou hebben om boven het stuur uit te komen, maar er was maar 1 kussen voor nodig. Dat viel weer mee. En het autorijden ook, ik had helemaal niet het idee dat ik 3 maanden niet gereden had. Het ging prima. Even naar de apotheek gereden en getankt. En Anja dacht al wat zal het volgende zijn want nu heeft ze de smaak te pakken. Maar ik voelde dat ik er toch moe van werd in mijn hoofd en dat mijn heup het schakelen niet zo lekker vond, dus lekker naar huis.
Heerlijk, IK HEB WEER AUTOGEREDEN.

Hier even van uitgerust en daarna nog zonder korset een wandelingetje gemaakt. En van 5 tot 6 uitgeteld op bed gelegen. ’s avonds nog een klein ritje gemaakt naar Joyce die jarig was. Maar toen ik thuis kwam was de dag wel voorbij en morgen heb ik hier misschien spierpijn van.
Maar deze vooruitgang is zo zichtbaar en vergroot mijn vrijheid.
Ik hoop dat jullie er ook blij mee zijn dat ik weer rijd en anders pas maar goed op voor mijn kleine blauwe autootje. Maar ik weet niet of ik de komende weken veel zal rijden ivm de kuren en andere behandelingen.
Maar ik ben hier erg blij en dankbaar voor dat me dit weer gegeven is. Dank u Jezus.

De groetjes maar weer.
Ineke