Het was een enerverende dag. En wat ben je naar van chemo, en dan weet ik…
Tja, en gisteren schreef er dus niemand, even stilte. We zijn gewoon allebei op tijd naar bed gegaan.
Het was een enerverende dag. En wat ben je naar van chemo, en dan weet ik dat het nog erger kan. En ook dat kinderen dit mee moeten maken. Ik heb jaren geleden op een afdeling met kinderen met kanker gewerkt, het eerste half jaar vond ik het heel leuk en interressant en fijn om voor die kinderen wat te betekenen. Hierna nam ik ze mee naar huis en was het moeilijk afstand te houden. Al dat wat ze moesten meemaken en hoe dapper dat ze waren. En het bijzondere vond ik altijd gaat het een kind goed dan gaat het spelen. Maar ik kwam tot de conclusie dat dit niet tot mijn capaciteiten hoorde om dit langdurig te doen. En ik was blij dat ik in de gelegenheid kwam om op een afdeling te werken waar de kinderen over het algemeen sneller beter worden en korter blijven. Alhoewel hier natuurlijk ook veel variatie in mogelijk is.
Maar ja, dan heb je het zelf en de chemotherapie erbij. Pauline en ik waren netjes om 10:00 paraat op de afdeling. Ik ben blij dat dit de laatste dag is. Er zou nog een arts komen om wat zaken over pijnbestrijding te bespreken. Voor het afnemen van de stamcellen is er misschien een probleem met de diclofenac die ik gebruik. Maar na een uur was er nog geen arts en ik was al klaar met de chemo. Ik was nog niet afgesloten omdat mijn HB mogelijk te laag was. Dat klopte dus en toen kwam de dokter toch nog niet maar ze had wel afgesproken dat ik bloed moest hebben. Dat moest besteld worden en onderzocht of het bij mijn bloed paste. Wachten dus. Om 16:00 uur waren we klaar en om 17:00 uur thuis.
O ja, de arts is ook geweest en ik moet maandag stoppen met de diclofenac ivm eventuele stollingsproblemen tijdens het afnemen van de stamcellen. Dat komt ook doordat de vaten van een arm zodanig klein, dat er geen infuus geprikt kan worden. Tijdens het afnemen moet je in beide armen een infuus hebben en als dat niet mogelijk is word er een lange lijn in een van de vaten in een lies ingebracht. Dit gaan ze dus bij mij doen en geeft meer risico op bloedigen. Dus stoppen met de diclofenac die ik al maanden gebruik. Maar mensen het gaat echt beter met de pijn en ik denk ook dat het gaat lukken hoor. En als jullie er nog wat voor bidden dan zeker.
Ik heb vanavond uitgerust, warm gegeten (Alda de gehaktbal smaakte goed),
weer uitgerust en nu gaat het wel. Straks lekker douchen en boven slapen, dat is zo’n genot.
Voor de kinderen was het ook een hele andere dag, want ik zou vanmiddag thuis zijn. Gelukkig zijn ze op zo\’n leeftijd dat ze het snappen en ook voor zich zelf kunnen zorgen. Dat deden ze tussen de middag en daar Relinde vrij was heeft ze aan haar laatste werkstuk kunnen werken. En tot slot ging ze in haar uppie namens de hele familie maar de felicitaties doen aan Ingrid. (mijn coördinator). Gelukkig kon Nico vanavond er ook nog even naar toe. En Roel die speelde met Brent en dat was ook heel leuk.
Liefs, Gods zegen en tot morgen,
Ineke en de rest van de jongejannen clan